Project L165

Zaterdag 14/05/2022 - Roeselare. Een datum om aan te duiden als mijlpaal in de geschiedenis van onze club. Waarom? Dat kan u hieronder lezen. Onze volgers via FB en de aandachtige aanwezigen op onze beurs, zullen hier en daar wel al iets opgevangen hebben. We hebben het zo lang als mogelijk uit de "spotlights" willen houden. We het willen brengen als een verhaal. Gebracht door de leden van VMSC De Locloods.

Snode plannen smeden

Het begon allemaal rond januari. We hadden als club het gevoel dat er veel te weinig activiteiten werden georganiseerd. Dit is als virtuele club uiteraard niet abnormaal: 80% van de activiteiten gebeurd virtueel of online. Onze beurs was uitgesteld (we hadden toen nog niet beslist dat het voor maart ging zijn, we waren nog heel angstvallig aan het afwachten wat de regering ging beslissen). Maar eigenlijk was het een zaadje dat al veel langer geplant was, maar dat om de één of andere reden toch niet begon te groeien. Misschien werd het niet genoeg gevoed.

Dus werd heel hoog tijd om de boel eens aan te wakkeren. En zo geschiede. De vraag of er interesse was om te bouwen aan een baan werd in eerste instantie iets of wat lauw onthaald. Er waren vooral veel vragen: Wie neemt het initiatief? Waar gaan we bouwen? Wat gaan we bouwen? Hoe gaan we alles op elkaar afstemmen? Veel vragen, maar nog niet op alles direct een antwoord. Vervelend? Nee. Een uitdaging? Ja. Ikzelf heb de laatste jaren geleerd dat je zulke "problemen" het best kan oplossen door ze in kleinere "problemen" op te splitsen. Trouwens: er zijn maar 2 soorten problemen... deze die je niet kan oplossen en deze die je niet wilt oplossen. Anders zijn het geen problemen. Dus... dit is geen probleem, maar een uitdaging.

Na enkele avonden discuteren en overleggen via de WhatsApp-groep en meetings, werd beslist om een apart WhatsApp-groep op te richten, met als doel het bouwen aan onze baan. Initieel waren 12 van de 14 leden geïnteresseerd. We begonnen na te denken over het concept en de vorm... en er kwam stilaan iets op papier. Echter, niet zonder slag of stoot: een aantal leden kon zich niet vinden in het plan, verliet de groep of zelf de club. Een spijtige zaak, maar we moesten wel doorzetten. Dus uiteindelijk waren nog met 9 bouwers.

Knopen doorhakken en beslissingen nemen

De eerste beslissing die genomen werd: het moest en zou een modulebaan worden! Eentje waar iedere medewerken zijn eigen bak of bakken had en waar deze dan thuis zelf kon aan werken.
Maar hoe krijg je al die bakken op elkaar afgestemd als je van thuis uit, meestal alleen werkt? Oplossing: Eerste bouw gezamenlijk en heel duidelijke afspraken op papier zetten. En daarover gaat dit stukje uiteindelijk. (Ja, ik weet het, ik was weer aan het uitwijken met de intro... maar ik wou toch een heel klein beetje achtergrond informatie meegeven).

Er werden plannen getekend (gaan we nog niet helemaal vrijgeven), er werden afmetingen afgesproken voor de bakken en er werd heel veel informatie vergaard. Dit allemaal achter de schermen.

Het volgende werd alvast besloten: We gaan met 2 bakken werken: eentje van 60 op 90cm en eentje van 60 op 120cm. De bakken moesten licht zijn (Populieren MDF van 10mm) en makkelijk verplaatsbaar (lees in bijna elke normale wagen passen). We hadden ons eerst gebaseerd op bestaande normen, maar zijn daar uiteindelijk, eigenwijs dat we zijn, van afgestapt... we gaan dus iets anders proberen.

Ah ja, had ik al gezegd dat het een Ardennen-baan ging worden? Schaal H0, DC/DCC... periode IV. Dan heb ik nog niet te veel verklapt. De rest zal je de komende maanden stukje per stukje kunnen lezen en misschien binnen enkele maanden ook live zien.

Start van de bouw; De bakken

Zaterdag 14 mei dus. Via Arnold kregen we beschikking over de infrastructuur van MSC Pacific. Klein minpuntje voor de meeste van onze leden... we moesten naar Roeselare. Niet om de plaats of de streek: maar de afstand. Voor mezelf ongeveer 1u en 30 minuten rijden. Maar dat hadden we er allemaal wel voor over. We spraken af wie wat mee moest brengen. Bjorn voorzag de plannen en het tracé op 1/1, ik de lijm, de schroeven en het hout en de andere leden het andere nodige materiaal. Om 10 's ochtends kregen we onze eerste rondleiding, met een koffie in de hand, van de voorzitter van club uit Roeselare. De vele banen die er stonden, hebben ons geholpen om ter plaatsen nog enkele knopen door te hakken/vraagstukken te beantwoorden.

Maar hoe begin je nu aan de bouw van een baan met modulebakken... eerst heel even goed nadenken en dan... puzzelen!

Puzzelen dus...

Alle uitgetekende plannen en schema's werden bovengehaald. Het plan op 1/5de (ook met dank aan Bjorn) werd op de vloer uitgerold, alsook het plan van het tracé op ware grote. Zo konden we heel duidelijk zien wat waar juist kwam en hoe we het best konden beginnen. Ik geef toe, ik liep zelf wat verloren... waar kan ik mee beginnen, wat kan ik al doen? Maar uiteindelijk geraakten we dan toch vlot van start.

Koppen maken

Aan elke bak, komen 2 koppen. We kozen voor koppen met verschillende vormen, zodanig dat er over de modules een verschillende vorm van het spoor zou kunnen worden gevolgd worden. We wilden absoluut geen recht baan, met een spoor dat overal parallel loopt met de rand. Er werden op voorhand 4 koppen getekend (een vlakke voor de bakken met station en 3 koppen met meer niveau verschil achteraan dan vooraan).

Bakken in elkaar monteren

Nadat alle koppen gezaagd waren en voorzien van de nodig gaten, werden deze naast het plan gelegd en voorzien van merktekens, zodanig dat ze op de juiste plaats aan elkaar werden gezet. Het is uiteraard belangrijk dat bakken met dezelfde kop aan elkaar worden gekoppeld. Eenmaal dat dit gedaan was, konden we gaan lijmen en schroeven. De kleine bakken (90cm) werden voorzien van 1 tussenstuk (dit het geheel te verstevigen), de grote bakken (120cm) kregen er 2.

Het leggen van het tracé

Nog zo een werkje waar heel veel meet- en puzzelwerk aan te pas komt. Het tracé dat op schaal 1 werd uitgetekend, moest nu uitgezaagd worden uit hout dat we hiervoor voorzien hadden. De bedoeling is dat er boven op het tracé kurk komt en daarbovenop dan de sporen. Het tracé werd voor het verzagen op de planken gekleefd en dan op blokjes die in de bak werden gelijmd en gevezen, gemonteerd met lijm en vijsjes. Het resultaat: 8m40 tracé.

Interessante bouwdag

Als trekker/voorzitter van onze club, kan ik heel fier en blij zijn op het resultaat dat we geboekt hebben op deze dag. De sfeer zat goed, we begrepen elkaar vlot en er werd vooral heel hard gewerkt. We hebben veel oplossingen gevonden en het resultaat is dat we nu 8 bakken hebben, waar we de volgende maanden een mooie baan gaan kunnen op bouwen. Ondertussen een pak ervaring opgedaan. Een interessante bouwdag dus!

En wat volgt er nu?

De volgende stappen werden natuurlijk ook al besproken. Het onderstel zal het eerste zijn dat volgt. Via CeltJan (lid van MSC Pacific, zijn echte naam ontgaat me nu even... sorry) kregen we een goede tip. Dirk zal hier de volgende weken mee aan de slag gaan. Wanneer we de kans krijgen om begin volgende maand dan nog eens samen te komen in ons "knutselhok" te Hofstade, gaan we proberen de bakken al eens te verbinden en om de kurk op het tracé al te voorzien. En moest het passen, misschien zelf ook al de bedrading van alle bakken uit te tekenen en leggen. Alles op zijn tijd. Maar met de vooruitgang die we gisteren boekten, zouden de eerste testritten op de baan wel eens sneller kunnen verlopen, dan voorzien.

Dankwoordje

Tot slot zou ik toch nog heel graag een dankwoordje willen richten aan Arnold (en de leden van MSC Pacific), voor de goede ontvangst, het voorzien van eten en drinken, de gouden raad, het helpen met bouwen en het ter beschikkingstellen van de bouwruimte.

En uiteraard ook aan alle leden die geholpen hebben. Niet alleen de leden ter plaatse gisteren, maar ook zij die de voorbije 4 maand hebben zitten meedenken en meewerken aan de ideeën, de plannen, de technische zaken, de "do and don't does"... het was niet makkelijk, maar we komen er wel. We zijn de goede weg ingeslagen en ik zie er alvast naar uit om er de volgende maanden mee verder aan te werken. 

Dikke mercie!