De favoriete banen van...

14-03-2021

In deze reeks zagen we al veel hele mooie baantjes langskomen, allemaal geselecteerd door Tim. Maar nog maar heel zelden waren het werken waar hij zelf invloed op had of die hij zelf had gemaakt. Naar aanleiding van het verschijnen van dit baantje in de volgende "Continental Modeller", vonden we het meer dan gepast om dit prachtige baantje toch ook hier de nodige aandacht te geven dat het eigenlijk wel meer dan verdient. Dit baantje? Over welk baantje hebben we het nu juist? Gare de Muno heet dit mooie project... voor velen tot nu toe nog onbekend, maar daar zal snel verandering in komen.

Inspiratie

Tim haalde zijn inspiratie bij het station van Muno bij lijn 163a, gesitueerd in het Zuiden van Wallonië, net boven de grens met Frankrijk, op de overgang van de Ardennen naar de Gaume. De achtergrondinformatie en de foto's, haalde hij grotendeels van het internet.

Muno

Opbouw

Vermits gewicht een belangrijke factor was (reden is het transporteren naar beurzen etc.) moest er gekozen worden voor een lichtgewicht houtbouw. Hier vond Tim zijn inspiratie in één van de 'Hors Séries' van Loco Revue, waar een lichtgewicht houtbouw werd beschreven. De twee zijkanten van 60 cm op 60 cm, zes panlatten van 1,18 m ertussen en dan een basisplaat van 60 cm x 1,20 m populierentriplex moesten zorgen voor een stevig, doch lichte basis. Het volgende euvel: de ronde achtergrond. Deze werd voorzien hardboard. Zoals geweten; niet evident om deze mooi geplaatst te krijgen. Toeval wil dat deze opbouw ook de basis was voor 'Château Migraine'. Nog vier verstelbare schragen eronder en klaar is kees. Maar hoe al het materiaal stallen en toch nog kunnen rijden met al dit materiaal? Door te werken met een fiddle-yard kon er rondgereden worden met al het materieel en was er ook nog plaats om dit materieel te stallen.

RAILS EN WISSELS

De keuze voor op voorraad zijnde stock, was een tweede grote en belangrijke factor waar rekening moest mee gehouden worden voor dit project. Op het zichtbare gedeelte werden de rails en wissels van RocoLine code 83 gebruikt, voor de fiddle-yard PIKO A-rail code 100. Een speciaal tussenstuk maakte de overgang van de verschillende railprofielen mogelijk. Er is geen elektronische bediening, alles gebeurt gezellig manueel.

SCENERY

Dit project diende zich aan als een ideaal test-bed om te gaan spelen en experimenteren met de scenery. Hier had Tim tot dan toe, nog nauwelijks ervaring mee. Uit zijn latere projecten blijkt dat hij hier heel veel uit kunnen leren heeft. Maar voor dit project wou hij vorm die eens anders was dan gewoonlijk. Een "inkijkbaan" was zeker en vast een origineel idee, maar voor het publiek en fotografen bleek het niet zo handig. De typerende scenery elementen waren een steunmuur, genoeg bomen, struiken, en een perronzijde die volledig zichtbaar was. Op zich niet zoveel werk, maar toch genoeg om een zomervakantie mee bezig te zijn. Het stationsgebouw werd trouwens, voor de goede orde, gebouwd door partner-in-crime Jeroen Nieuwlaat.

BEDIENING EN ROLLEND MATERIEEL

Een eenvoudige bediening was een must. Een kleine Lenz-centrale leek hier voor de hand te liggen. Een ringleiding onder de baan en overal mijn twee draadjes aansluiten. Zoals gezegd was één van de factoren het (her)gebruiken van de voorradige stock. Veel goederenwagens die reeds geweatherd waren gingen dus hun toertjes rijden op dit minibaantje.

Als rijdend matierieel koos Tim hier voor stoomlocomotieven van het type 53 (Olaerts) en 71 (Piko).

NABESCHOUWING

"Ik heb enorm hard genoten van de bouw, de opgedane ervaringen en het expo-weekend. Zeker voor herhaling vatbaar. Muno is verkocht aan de club AMSAC in Gent. Hopelijk hoor je er binnenkort nog van!"

Voor zij die het baantje nog op een andere manier willen zien, kopen dus best de volgende editie van "Continental Modeller".

Nog even dit: het blijft mij nog steeds verbazen hoeveel mooie banen er in omloop zijn (of zijn geweest). Niet alle banen vinden hun weg naar het "circuit" (beurzen), wat niet onlogisch is. Maar banen zoals deze mogen wat mij betreft, niet vergeten worden. Hopelijk wordt deze baan hierdoor terug een beetje in de kijker gezet bij het grote publiek. Ik moet eerlijk zeggen: ik heb de foto's (allemaal eigendom van en gemaakt door Bruno), al verscheidene malen bekeken en zie steeds weer nieuwe details naar bovenkomen. Voor beginnende minibaantjes-bouwers, zijn dit de ideale inspiratiebronnen. Ik denk dat wij als modelspoorclub er zeker moeten over waken, dat we dit stukje informatie zeker blijven doorgeven aan onze "opvolgers".

Een oproep naar de lezer toe: heb je ook een leuk diorama, minibaantje of project gemaakt of ben je er met eentje bezig en wil je het graag delen? Neem dan gerust contact met ons op. We zijn steeds op zoek naar leuke baantjes.

Alle foto's hier vertoond zijn eigendom van Bruno Marschang en mogen niet zonder schriftelijk akkoord van Bruno Marschang gebruikt worden.

Tim Somers

Auteur/Lid van het eerste uur

Banen: Gare de Muno, Château Migraine, Eperon d'Or en nog vele andere.